ՀԱԼԷՊ ԷՐ ԱՆՈՒՆԸ ԱՆՈՐ…

...Եւ պատկերը աչքերուս առջեւ շա՜տ է գեղեցիկ, 
Ծաղիկն է թորմած ՝, 
Տերեւները կը պայքարին որպէս չիյնան՝ չի թափին, 
Իսկ ես՝ գէթ այս տերեւին նման չի կրցայ ըլլալ , 
Մինչդեռ ժամանակն ալ ինձ մտրակեց հեւի հեւ . 

Կորսնցուցի ես քաղաք մը՝ ուր ծնայ եւ ապրեցայ 
Կեանքէն երես մըն էր միայն ՝ , 
Հալէպ էր անունը անոր՝ ,եւ վարդ մըն էր կարծես ՝ 
իւրաքանչիւր օրը անոր զոր կ'ապրէի ես նախքան 
իսկ հիմա՝ տերեւի պէս ինկած , հեռուէն կը նայիմ 
Հալէպիս իմ շա՜տ գեղեցիկ ու երազային . 

Յաճախ հարց կու տամ ինքս 
Պիտի պայքարի՞ Հալէպ ալ այս տերեւին նման՝ .... 

Քրիստինա Տէր-Ստեփանեան 
/Christina Der Stepanian/ 


Պէյրութ / Armweeklynews.am