...Եւ պատկերը աչքերուս առջեւ շա՜տ է գեղեցիկ,
Ծաղիկն է թորմած ՝,
Տերեւները կը պայքարին որպէս չիյնան՝ չի թափին,
Իսկ ես՝ գէթ այս տերեւին նման չի կրցայ ըլլալ ,
Մինչդեռ ժամանակն ալ ինձ մտրակեց հեւի հեւ .
Կորսնցուցի ես քաղաք մը՝ ուր ծնայ եւ ապրեցայ
Կեանքէն երես մըն էր միայն ՝ ,
Հալէպ էր անունը անոր՝ ,եւ վարդ մըն էր կարծես ՝
իւրաքանչիւր օրը անոր զոր կ'ապրէի ես նախքան
իսկ հիմա՝ տերեւի պէս ինկած , հեռուէն կը նայիմ
Հալէպիս իմ շա՜տ գեղեցիկ ու երազային .
Յաճախ հարց կու տամ ինքս
Պիտի պայքարի՞ Հալէպ ալ այս տերեւին նման՝ ....
Քրիստինա Տէր-Ստեփանեան
Պէյրութ
No comments:
Post a Comment