Հալէպի Ազգ. Սահակեան վարժարանի ուսուցչուհի Սօնա Թիթիզեան, այժմ Գանատաբնակ, իր հոգեխռով ապրումները կ'արտայայտէ դիմատետրի էջին՝ դպրոցական վերամուտին առիթով:
Ստորեւ կը ներկայացնեմ իր գրածը.-
Այսօր վերամուտ է: Ամէն տարուան պէս բոլոր աշակերտներն ու ուսուցիչները քիչ մը դժգոհելով, քիչ մըն ալ նոր թափով ու եռանդով կը պատրաստուին դպրոց երթալու... Ե՛ս ալ, ամէն տարի, այսօրուան պէս նոր ծրագիրներով եւ նոր եռանդով կը պատրաստուէի եւ զաւակներուս հետ դպրոց կ'երթայի: Այսօր սակայն, զաւակներս ուղուեցան դէպի նոր վարժարան, այս անգամ՝ ոչ հայկական... իսկ ես՝ մնացի առանձին, տան չորս պատերուն մէջ փակուած... Սուր կսկիծ մը կը խայթէ հոգիս: Այսօր ես պիտի չլսեմ աշակերտներուս անմեղ դժգոհանքները, պիտի չլսեմ իրենց ամառնային արձակուրդի անվերջանալի պատմութիւնները, պիտի չապրիմ իրենց հոգիի խռովքը նոր տարեշրջանի մը սեմին, պիտի չկիսեմ իրենց ընկերներուն միանալու բերկրանքը եւ պիտի չլսեմ «Օրիո՛րդ, ձեզի շա՜տ կարօտցանք»-ը... անոնց հետ կ'երիտասարդանար հոգիս ու կը վերագտնէր իր անմեղութիւնը...
Սիրելի՛ պաշտօնակից ընկեր-ընկերուհիներ եւ սիրելի՛ աշակերտներ, այսօր ես առանց ձեզի ՈՐԲԱՑԱԾ զգացի...
Սօնա Թիթիզեան
Գանատա
31/08/2015
No comments:
Post a Comment